Rozkwitały pąki białych
róż,
Że za tobą idą, że za Tobą idą chłopcy malowani?
Że za tobą idą, że za Tobą idą chłopcy malowani?
Chłopcy malowani
Sami wybierani
Wojenko wojenko, wojenko wojenko, cóżeś Ty za pani?
Wojenko wojenko, wojenko wojenko, cóżeś Ty za pani?
Nie noszą lampasów, lecz szary ich strój,
Nie noszą ni srebra, ni złota,
Lecz w pierwszym szeregu podąża na bój,
Piechota, ta szara piechota.
Lecz w pierwszym szeregu podąża na bój,
Piechota, ta szara piechota.
Maszerują strzelcy, maszerują,
Karabiny błyszczą, szary strój,
A przed nimi drzewce salutują,
Bo za naszą Polskę idą w bój!
Przybyli ułani pod
okienko,
My, Pierwsza Brygada
Strzelecka gromada
Na stos rzuciliśmy swój życia los
Na stos, na stos
„Białe róże"
To jedna z wielu polskich pieśni wojskowych i patriotycznych, nawiązujących stylistyką do staropolskich „lamentów” i „dumek ukrainnych”. Pieśń ta powstała najprawdopodobniej w 1918 roku. Muzykę skomponował Mieczysław Kozar – Słobódzki. Autorami tekstu byli Kazimierz Wroczyński i Jan Lankau. „Białe róże” bardzo szybko zyskały sobie wielką popularność i były jedną z ulubionych pieśni żołnierzy walczących w polskiej „wojny po wojnie” w latach 1918 – 1921 r. Pierwsze cztery zwrotki są wspomnieniem dziewczyny, której ukochany („Jasieńko”) poszedł na wojnę, a za którym ona teraz tęskni i którego prosi o powrót. W drugiej zwrotce pojawia się tragiczny omen – kwiat białej róży, którym dziewczyna ozdobiła karabin swojego chłopaka, upadł na ziemię i zwiądł, zanim ten zdążył odejść. W kolejnych zwrotkach narrację przejmuje domniemany kolega poległego żołnierza, który przekazuje wieść o jego śmierci i pociesza dziewczynę przypominając, że jej ukochany chwalebnie zginął za Ojczyznę.
"Wojenko wojenko"
Była to jedna z najpopularniejszych pieśni legionowych. Nie wiemy dokładnie kto i kiedy ją napisał. Różnie ocenia się też czas powstania – od 1914 do 1917 roku.
„Szara piechota” (lub „Maszerują strzelcy”) Dokładna data powstania pieśni nie jest znana.Większość opracowań podaje rok 1918. Historycy mają też wątpliwości co do autorstwa melodii i tekstu. Znanych jest pięć wariantów tekstu, z których ostatni jest piosenką partyzancką z czasów II Wojny Światowej. Podstawowa wersja jest opisem marszu legionowej piechoty, podkreślającym dumę jej żołnierzy z walki o wolność odradzającej się Polski oraz ich odwagę i pogardę śmierci.
"Przybyli ułani pod okienko"
Polska pieśń wojskowa napisana w 1914 przez Feliksa Gwiżdża, który stworzył tekst do melodii ludowej.Pieśń charakteryzuje się swawolnym charakterem i wesołą melodią. Opowiada o ułanach, którzy proszą pewną pannę o napojenie ich koni. Gdy zostają zapytani o cel swej podróży, wyliczają miejscowości, które będą musieli przemierzyć na szlaku bojowym. Pieśń kończą słowa ułanów, w których wyrażają nadzieję na odzyskanie przez Polskę niepodległości
"My Pierwsza Brygada"Pieśń wojskowa, powstała pod koniec I Wojny Światowej. Była to ulubiona pieśń Marszałka Józefa Piłsudskiego, często intonował ją podczas spotkań z żołnierzami Legionów Polskich. Pieśń My Pierwsza Brygada śpiewana jest do melodii kieleckiego marsza nr 10.
Piosenki Powstania Warszawskiego
1 sierpnia 1944 r. w Warszawie wybuchło powstanie przeciwko niemieckiemu okupantowi, które trwało 63 dni. Do walki stanęło wówczas wielu młodych ludzi, w tym dzieci. Mali powstańcy roznosili pocztę i opiekowali się rannymi, a niektórzy z nich służyli z karabinem w ręku.W tym czasie powstało szereg wspaniałych piosenek oddających klimat tamtego okresu. Wydawałoby się, że warunki panujące w Powstaniu nie skłaniały do śpiewania piosenek, a jednak śpiewano. Przez cały czas Powstania były również organizowane koncerty
Tworzono je dla moralnego wsparcia działań partyzanckich i dywersji, dla potrzymania ducha narodu.
Marsz Śródmieścia
Pałacyk Michla
Marsz Żoliborza
Chłopcy silni jak stal
Marsz robotników Elektrowni
Kompania 1114
Dziś idę walczyć - Mamo
Marsz Mokotowa
Marsz kompanii K-3
Na wojenkę poszli chłopcy
Piosenka
Zośka
Sanitariuszka Małgorzatka
Mała dziewczynka z AK
"Dziś idę walczyć mamo"
Pałacyk Michla
Marsz Żoliborza
Chłopcy silni jak stal
Marsz robotników Elektrowni
Kompania 1114
Dziś idę walczyć - Mamo
Marsz Mokotowa
Marsz kompanii K-3
Na wojenkę poszli chłopcy
Piosenka
Zośka
Sanitariuszka Małgorzatka
Mała dziewczynka z AK
Był uczestnikiem licznych akcji bojowych, Gdy wybuchło powstanie warszawskie, był dowódcą drużyny w „Parasolu”. Uczestniczył w wielu walkach.
1 września został ciężko ranny w czasie osłaniania ewakuacji oddziałów powstańczych ze Starego Miasta (przy ul. Barokowej). Przeniesiono go kanałami do Śródmieścia, do szpitala powstańczego przy ul. Marszałkowskiej 75 (inne źródła mówią o szpitalu na ul. Mokotowskiej lub ul. Czackiego). Zmarł 10 września 1944.
.
Dziś idę walczyć, mamo!
Rozkwitały pąki białych róż,
Wróć, Jasieńku, z tej wojenki już,
Wróć, ucałuj, jak za dawnych lat,
Dam ci za to róży najpiękniejszy kwiat.
Kładłam ja ci idącemu w bój,
Białą różę na karabin twój,
Nimeś odszedł, mój Jasieńku, stąd,
Nimeś próg przestąpił, kwiat na ziemi zwiądł.
Ponad stepem nieprzejrzana mgła,
Wiatr w burzanach cichuteńko łka.
Przyszła zima, opadł róży kwiat,
Poszedł w świat Jasieńko, zginął za nim ślad.
Już przekwitły pąki białych róż
przeszło lato jesień zima już
Cóż ci teraz dam, Jasieńku, hej,
Gdy z wojenki wrócisz do dziewczyny swej.
Hej dziewczyno ułan w boju padł
choć mu dałaś białej róży kwiat
czy nieszczery był twej dłoni dar
czy też może wygasł twego serca żar.
W pustym polu zimny wicher dmie
już nie wróci twój Jasieńko , nie
śmierć okrutna zbiera krwawy lud
zakopali Jasia twego w ciemny grób.
Jasieńkowi nic nie trzeba już,
Bo mu kwitną pąki białych róż,
Tam pod jarem, gdzie w wojence padł,
wyrósł na mogile białej róży kwiat.
Nie rozpaczaj, lube dziewczę, nie,
W polskiej ziemi nie będzie mu źle.
Policzony będzie trud i znój,
Za Ojczyznę poległ ukochany twój.
Wojenko wojenko
Uwierz Polsko
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz