Muzyka średniowieczna była podporządkowana religii.
W średniowiecznych kościołach rozbrzmiewała najczęściej jednogłosowa muzyka wokalna.
Do najbardziej popularnych instrumentów renesansowych należały flet, lutnia i organy.
W epoce renesansu chętnie śpiewano śpiewano i grano muzykę wielogłosową
Muzyka składa się z wielu elementów, m. in. z rytmu, melodii, harmonii, dynamiki, tempa, barwy dźwięku i artykulacji.
Wykonaj zadania warsztatowe
Zadnie 1- Podręcznik s. 58
Zadanie 2. Podręcznik s. 59.
Posłuchajcie uważnie i określcie, jakie elementy muzyki dominują w każdym z wysłuchanych utworów. Pamiętajcie, że w danej kompozycji duże znaczenie może mieć kilka elementów.
Fryderyk Chopin -Eric Lu – Preludium in e-moll
Józef Haydn, Symfonia G-dur "Z uderzenie w kocioł" No. 94
Urodził się w 1770 r. w Bonn w Nadrenii. Pochodził z muzycznej rodziny — zarówno jego dziadek, jak i ojciec byli śpiewakami na dworze elektora w Kolonii. Już w wieku 11 lat młody Ludwig poszedł w ich ślady i pracował jako organista, asystując swemu pierwszemu nauczycielowi, Christianowi Gottlobowi Neefemu.
Po śmierci matki i w obliczu choroby alkoholowej ojca opiekował się również dwoma młodszymi braćmi. W 1792 r. przeniósł się do Wiednia, gdzie został uczniem Józefa Haydna, zdobył sławę znakomitego pianisty i komponował liczne utwory w stylu klasycyzmu wiedeńskiego.
W odróżnieniu od wielu kompozytorów tamtego czasu nie szukał zatrudnienia na dworze, lecz działał jako wolny muzyk, wspierany przez zamożnych mecenasów. Zarabiał także publikując własne utwory, które zdobyły dużą popularność. Serią dzieł skomponowanych ok. 1800 r. — dwiema pierwszymi symfoniami, trzema koncertami fortepianowymi, słynnymi sonatami fortepianowymi m.in. Patetyczną i Księżycową Beethoven stał się czołowym kompozytorem młodego pokolenia.
W 1802 r. spotkała go ogromna tragedia. Zaczął stopniowo tracić słuch. Ten niewyobrażalny dla muzyka dramat nie zniechęcił go jednak do twórczości. W poruszającym liście do braci pisał, że chce dalej żyć dla sztuki. Pod koniec życia ogłuchł zupełnie — z otoczeniem porozumiewał się na piśmie za pomocą „zeszytów konwersacyjnych” — a pomimo tego komponował najwspanialszą muzykę, jaką słyszał świat! W wyobraźni geniusza powstały takie przełomowe w historii muzyki utwory jak
IX Symfonia
Missa solemnis, ostatnie sonaty i kwartety fortepianowe.
Beethoven odziedziczył trudny charakter po ojcu. Impulsywny, szorstki w obejściu, z trudem dostosowywał się do etykiety wymaganej przez feudalne społeczeństwo. Nigdy się nie ożenił, spekulowano o jego związkach z wieloma kobietami, m.in. słynną „nieśmiertelną ukochaną”, do której pisał płomienne listy. Przeszkodą w zawarciu małżeństwa kilkakrotnie okazało się niskie urodzenie. Przez wiele lat prowadził sądową walkę z wdową po bracie Carlu o opiekę nad bratankiem, którego nadopiekuńczością doprowadził do próby samobójczej. Niewiele więcej względów miał dla muzyków, którzy wykonywali jego utwory. Szczególnie jego późniejsze dzieła okazywały się zupełnie nieczytelne. Sam Beethoven mówił o nich, że zostaną zrozumiane po 50 latach. I tak się stało. Gdy pewien skrzypek skarżył się na trudności techniczne jednego z kwartetów, Ludwig van Beethoven miał odrzec: — Co mnie obchodzą pańskie przeklęte skrzypce!.
Pamiętajcie, że przy wykonywaniu ćwiczeń nie powinniście odczuwać dyskomfortu czy bólu w okolicy gardła i całej twarzy. Jeśli coś Was boli podczas ćwiczeń, to znaczy, że robicie ćwiczenie nieprawidłowo.
Epoka klasycyzmu to czas udoskonalenia wielu gatunków i form, takich jak sonaty, symfonie, koncerty i kwartety
Terminemmuzyka klasycznaokreśla się różne style w muzyce europejskiej od baroku po współczesność, klasycyzm jednak to styl, który w muzyce wyznacza się mniej więcej od roku 1750 (roku śmierci Jana Sebastiana Bacha) do roku 1830. Wśród kompozytorów tego okresu jedno z najważniejszych miejsc zajął Wolfgang Amadeusz Mozart.
Instrumenty na których grano w okresie klasycyzmu to m. in.
Lutnia
Klarnet
Klawesyn zastąpiono
fortepianem, który stał się popularnym instrumentem, używanym w salonach i salach koncertowych.
W okresie klasycyzmu wprowadzono lekki i elegancki styl galant.
STYL GALANT
muzyka elegancka, lekka, przyjemna i łatwa w odbiorze
Georg Christoph Wagenseil: Concerts choisis
Skomplikowaną polifonię zastąpiły proste zasady homofonii. Polegała ona na tym, ze samodzielną melodię wykonywał jednej głos, a pozostałe głosy tworzyły akompaniament.
HOMOFONIA
rodzaj muzyki wielogłosowej, w której melodii głównej towarzyszy akompaniament
Stosowano formy muzyczne znane z poprzednich epok takie jak koncerty, sonaty, serenady, psalmy, opery. Pojawiły się także nowe formy np. symfonia, która była grana przez orkiestrę symfoniczną.
SYMFONIA
trzy lub czteroczęściowy utwór na orkiestrę.
W.A.Mozart - Symfonia g-moll KV 550 cz.1
Wielkim centrum muzyki klasycznej stał się Wiedeń, dzięki tworzącym tam trzem wybitnym kompozytorom:
Określa się ich wspólnym mianem klasyków wiedeńskich. Stworzyli oni wiele nowatorskich jak na owe czasy kompozycji.
Józef Haydn
Józef Haydn (1732–1809) komponował opery oraz muzykę kameralną i religijną. Napisał także 104 symfonie, które przyniosły mu wielką sławę. Uznaje się go za twórcę tej formy muzycznej. Większość dzieł Haydna ma pogodny nastrój.
Podczas próby prowadzonej przez Józefa Haydna [czyt.: hajdna] trębacz ciągle fałszował. W końcu rzekł do kompozytora: „Panie kapelmistrzu, orkiestra gra tak głośno, że sam siebie nie słyszę!”. Na to Haydn odparł: „W takim razie szczęściarz z pana!”.
Józef Haydn Symfonia G-dur "Z uderzeniem w kocioł"
Wolfgang Amadeusz Mozart
Wolfgang Amadeusz Mozart, ur. 27 stycznia1756 w Salzburgu, zm. 5 grudnia1791 w Wiedniu) – austriacki (często spotyka się również określenie niemiecki)kompozytor i wirtuoz gry na klawesynie, fortepianie i skrzypcach, którego twórczość związana była głównie z austriackim Wiedniem.
Już jako dziecko był znany w całej Europie.
Pierwsze kompozycje tworzył już w wieku czterech lat. Nazywany przez słuchaczy "cudownym dzieckiem"
Razem z Haydnem oraz Beethovenem zaliczany jest do trójki tzw. „klasyków wiedeńskich”. Uznawany za jednego z najwybitniejszych i najważniejszych twórców w historii muzyki.
Nauczycie się dziś śpiewać piosenkę "Hej bystra woda" i utrwalicie poznane wcześniej terminy, takie jak: rytm, melodia, harmonia, barwa dźwięku, tempo, dynamika, artykulacja, elementy muzyki.
Postaracie się również rozpoznać poszczególne elementy muzyki w nagraniach z literatury muzycznej.
RYTM
określa, jak długo trwają poszczególne dźwięki oraz przerwy między nimi.
Utwory muzyczne można podzielić m. in. ze względu na ich przeznaczenie, sposób wykonania albo liczbę występujących w zespole muzyków. Na podstawie tych kryteriów wyodrębnia się różne rodzaje muzyki.
Muzyka artystyczna
Muzyka rozrywkowa
Muzyka wokalna
Muzyka instrumentalna
Muzyka religijna
STYLE MUZYKI ROZRYWKOWEJ
W muzyce oprócz rodzajów wyodrębnia się także style (gatunki muzyczne). Stylem określamy charakterystyczne cechy melodii i rytmu utworu, a także nastrój muzyki oraz sposób jej komponowania i wykorzystania.
Do gatunków muzyki rozrywkowej, które posiadają szeroki odbiór publiczny i są zazwyczaj dystrybuowane oraz promowane w obrębie przemysłu muzycznego zaliczamy:
